Mer eergeren uns grien und blau
Scheen isch s Lääbe sott me maine, farbefroh und bunt,
Doch luegsch emool bitz besser aane, seesch as anderscht kunt.
Au unser Sujet, hämmer welle, mit bunte Steffli ziere,
warum isch’s jetzt doch anderscht ko? – ich will’s dir expliziere.
In Politik und Wirtschaft, hets aifach viel z viel Gleen,
die mache wiirgglig komischs Zyygs, wo mir kai Stigg versteen.
Drum het sich jede Ainzelne, an däm Saich so gryybe,
denn sinn emänd, vor gryybe, nur blau und grien verblyybe.
Wie allewyl bim Zeedel schriebe, mit ai zwai Gleesli Why,
Hann ich mir denne haimlig dänggt, do isch au Guets derbyy.
Denn wurd i noch em letschte Glaas, bim haime goo z fescht schwangge,
kennt mi au kai Schugger gsee, dasch dr griene Stadt z verdangge.
Jo i waiss, die Initiative, wo’s Stadt-Klima beschitzt,
isch am Änd nid duure ko, doch mir, mir hätts halt gnitzt.
Doch hät’s zviel Baim in unsrer Stadt, denn machti mir das z schaffe,
i dängg mir hänn scho, ohni Urwald, z Basel viel z viel Affe.
Wenn mir grad bi Affe sinn, - bim Fehlmann chunnt mir s Gruuse,
dä hett doch an däm Podium dänggt: «jetzt hau i Aine uuse».
Unter Frinde - liebe Marc, Du kasch’s au anderscht gstallte,
anstatt so e Saich z verzelle, kenntsch aifach d Schnuure halte.
As mi Kaine falsch verstoot, glyych si, das isch wichtig,
as mir alli deffe si, find i total richtig.
- miesst au ich bim Värsli brinzle, Gender neutral si?
zu Waggis/inne/*, Harlekin/inne/*, fallt mir halt nyt i.
An dr Fasnacht - do sinn iberall, d Männeschiessene Gen-neutral.
“Wokeness” kasch au iberdryybe, so froogt bim Film mi Soon:
«Papi wiso isch dr Prinz e schwuule, schwarze Gloon?»
Noch finf Stund iberleege, han is kenne gaggse:
«Do derfir bisch du no z glai, wird erscht mol erwachse!»
Apropos Soon - vom FCB, do hett är richtig Aanig
Obwool die Jungs nur Schyssdrägg schutte, griegt är no lang kai Panik.
I han em denn zem Finfte, e Tour dur s Joggeli gschänggt,
Fan-Shop, Raase, Garderobe, s het guet fir alles glänggt.
Nur ains das haan i nid verstande, s het mi fascht scho gschoggt,
do isch doch ufem Raasemaaier dr David Däge ghoggt.
Noch däne vyyle schreege Värsli, muess ich’s dir jetze gstoo,
I ha nid welle Zeedel brinzle, us Noot isch ‘s halt so koo.
Als Kassier vo de «Pfyffebutzer» nimmt me richtig Moos i.
Ich haa’s in mi Matratze gstopft, wie friener scho mi Groosi.
Noch däm CS-Bangge-Gschyss, fäält mir halt s Vertraue,
do lueg i sälber fir das Gäld, denn kann is nid versaue.
Bängger sinn halt iibli Gselle, wo au gärn mol Saich verzelle.
Vor me Mooned kumm I hai, do sait ze mir mi Frau:
“mir hänn jetzt e Wasserbett, gäll du fraisch die au?
D Matratze han i scho entsorgt, die hesch grad kenne kiible».
Vom Gäld het si halt gar nyt gwisst, i ka’s re nid veriible.
So, jetzt kennsch die ganzi Gschicht, und au dr woori Grund,
worum ich hit dr Zeedel dicht - «s Lääbe isch nid bunt!»
Statt gmietlig vor em Färnsee z schwelge, muess ich jetzt halt dichte,
do kennt ich und mi Liebschti, gärn au druff verzichte.
Drum gilt fir mi und mini Frau:
«Mir eergeren uns grien und blau».